Met mijn Honda CBR naar Chiang Mai

Gepubliceerd op 08/02/2023

Er zijn van die ritten die je nooit meer vergeet. Niet omdat ze vlekkeloos verlopen, maar juist omdat het een avontuur is vol onverwachte wendingen, momenten van pure opwinding en hilarische situaties. Zo begon mijn reis naar Chiang Mai op mijn vertrouwde Honda CBR, met mijn vriendin dapper achterop.

Dit was niet zomaar een ritje; dit was een epische tocht dwars door Thailand, vol bergen, tempels en - eerlijk is eerlijk - een paar verdwaalde omwegen.

Pak je helm, zet je schrap en ga met me mee op deze wilde reis vol humor, cultuur en avontuur!

Het Begin: Twee Passagiers en Eén Grote Droom

De ochtend begon zoals alle goede avonturen beginnen: met een gekke ingeving en een flinke dosis enthousiasme. "Waarom nemen we de motor niet naar Chiang Mai?" vroeg ik, terwijl mijn vriendin me een lichte frons gaf. "Met de motor? Helemaal naar Chiang Mai?" klonk het enigszins twijfelend.

Maar voor ze het wist, zaten we op de Honda CBR. Ik, met een grijns van oor tot oor, en zij, stevig vastgeklampt aan mijn rug, klaar voor wat waarschijnlijk de langste rit van haar leven zou worden.

Snelheid, Wind en Onleesbare Borden

Als er één ding is dat ik tijdens deze reis heb geleerd, is het dat mijn vriendin een rots in de branding is. Ze hield zich vast terwijl we door de Thaise wegen zoefden, terwijl ik probeerde niet al te hard te lachen toen ze haar uiterste best deed om de verkeersborden te lezen. Dat ging niet helemaal vlekkeloos, moet ik toegeven. "Wat staat daar?" vroeg ze, haar stem iets harder dan normaal vanwege de ruis van de wind. "Ik... denk dat het iets met een bocht is?" riep ik terug, terwijl we alweer een bord voorbij raasden.

Bij 120 km/u wordt het toch lastig om Thaise plaatsnamen te ontcijferen, zeker als de letters zich in een soort boeddhistische krullen lijken te vouwen. Elke keer als ze een poging waagde om een bord te lezen, zag ik haar hoofd meebewegen met de letters, alsof dat zou helpen. Misschien een teken dat ik iets rustiger aan moest doen? Maar hé, we waren op een missie!

Eerste Stop: De Gigantische Boeddha in Phrae

Na een paar uur op de weg - en na enkele hilarische miscommunicaties over afritten die we nét iets te snel voorbij gingen - besloten we een tussenstop te maken in Phrae. Hier stond de beroemde Wat Phra That Suthon Mongkhon Khiri, een tempelcomplex dat je niet kunt missen dankzij de enorme gouden Boeddha die over de stad uitkijkt. Terwijl ik de motor parkeerde, kon ik mijn ogen niet afhouden van de gigantische Boeddha. Het was alsof hij rustig over de stad waakte, een baken van kalmte en sereniteit.

Mijn vriendin klom moeizaam van de motor, strekte haar benen en keek op naar de Boeddha. “Nou, die had ik bijna niet gezien door jouw razende snelheid,” grapte ze, haar ogen nog half dichtgeknepen tegen de zon.

De Pracht van Wat Phra That Suthon Mongkhon Khiri

Zodra we het tempelterrein betraden, werden we overspoeld door een gevoel van kalmte. De serene atmosfeer was een welkome afwisseling van de adrenaline die we op de weg hadden gevoeld. De gigantische gouden Boeddha, omringd door kleinere beelden en tempels, straalde een ongeëvenaarde rust uit. Ik was direct onder de indruk van de finesse en het detail van de Boeddha, volledig bedekt met goud, en mijn vriendin leek net zo sprakeloos.

"Dit is echt indrukwekkend," fluisterde ze, terwijl we door de tuinen wandelden. De bloemen stonden in volle bloei en de geur van jasmijn hing in de lucht. Het leek alsof we even in een andere wereld waren beland, ver weg van de snelwegen en het motorgebrul.

Maar zoals het vaak gaat in dit soort serene settings, gebeurde er iets dat de magie een beetje doorbrak. Terwijl we naar een van de kleinere tempels liepen, bleef mijn vriendin ineens steken in haar lange rok, een cadeau van de markt eerder die dag. Resultaat: een half struikelingselegante dansbeweging die ons allebei in een lachbui bracht, terwijl we probeerden niet te veel op te vallen tussen de andere bezoekers. Het was een perfecte herinnering dat avonturen altijd gepaard gaan met een beetje chaos.

Terug op de Weg: Regen, Modder en Lachbuien

Na een paar uur doorgebracht te hebben in Phrae, gingen we weer verder richting Chiang Mai. En natuurlijk, zoals het een goed avontuur betaamt, sloeg het weer plotseling om. Van een zonnige, heldere dag belandden we midden in een regenbui die je enkel in de tropen kunt verwachten. Regenpakken? Die zaten natuurlijk onderin de bagage. Dus daar gingen we dan, twee doorweekte reizigers op een glimmend natte CBR, glijdend door de modderige bergwegen.

"Dit voelt als een film!'' Bulderde ik naar achteren, terwijl ik mijn ogen met moeite openhield in de stortregen. "Meer een horrorfilm," lachte mijn vriendin terug, terwijl ze haar gezicht half achter mijn rug verborg.

En toch, ondanks de regen en de modder, was er iets magisch aan dat moment. De regen gaf de bergen een mystieke sfeer en toen de zon eindelijk weer doorbrak, leek het alsof we door een sprookjeslandschap reden. De mist die langzaam optrok boven de rijstvelden en de geur van natte aarde zorgden ervoor dat ik me volledig verbonden voelde met de natuur om ons heen.

Mijn vriendin begon weer aan haar 'verkeersbordenraadspel', maar dit keer had ik geleerd en ging ik wat langzamer, waardoor ze zowaar een paar plaatsnamen correct wist uit te spreken. Kleine overwinningen!

De Laatste Uren: De Weg naar Chiang Mai

Na de regen en de bergwegen, begonnen we de laatste kilometers af te leggen richting Chiang Mai. Mijn vriendin zat nu comfortabel achterop, inmiddels gewend aan mijn rijstijl en het snelle leven op twee wielen. We werden omringd door prachtige bergen en groene valleien die zich uitstrekten zover het oog reikte. Het was een schilderachtig decor, alsof Moeder Natuur ons wilde belonen voor onze volharding tijdens de rit.

Toen we eindelijk de stad binnenreden, werden we verwelkomd door het bruisende leven van Chiang Mai. De markten, de eeuwenoude tempels, en de geur van vers eten vulden de lucht. We keken elkaar aan, moe maar voldaan, en wisten dat dit een avontuur was dat we nog vaak zouden navertellen.

Reflectie: Waarom Dit Avontuur Een Must Is

Wat begon als een simpele motorrit werd een onvergetelijke ervaring die ons zowel fysiek als mentaal uitdaagde. De vrijheid die een motorreis biedt, is ongeëvenaard. Je voelt elke kilometer, elke bocht en elke bries. En hoewel ik misschien iets te snel ging voor mijn vriendin om de borden te kunnen lezen, maakte haar gezelschap de reis alleen maar mooier. Samen lachten we om de gekke situaties, genoten we van de uitzichten, en overleefden we de regenbuien die ons teisterden.

Chiang Mai: De Perfecte Eindbestemming

Chiang Mai zelf was de kers op de taart. De stad is een mengelmoes van oude cultuur en modern leven, met haar prachtige tempels en levendige markten. Maar het waren niet alleen de tempels en het heerlijke Thaise eten die deze reis bijzonder maakten. Het waren de momenten van verwondering onderweg, de onverwachte regenbuien en die ene keer dat mijn vriendin bijna van de motor viel omdat ze iets te hard moest lachen.

Dit avontuur was meer dan alleen een motorrit. Het was een reis vol passie, humor en de schoonheid van Thailand, die ik iedereen zou aanraden. Of je nu een ervaren motorrijder bent of gewoon zin hebt in een epische roadtrip: spring op je motor (en neem je vriendin mee!) en ontdek de magie van de Thaise wegen.

Chiang Mai wacht op je – en geloof me, de weg ernaartoe is minstens zo spectaculair als de stad zelf.

← Koh Samui het magische eiland en mijn avontuur | Shout out naar al onze nieuwe volgers | Thailand verkennen op de motor →

Foto's en video's van Thailand op mijn community pagina | juststreameveryday.nl/nieuws